Wat zich weert is van waarde, alles van waarde is weerloos



vrijdag 22 mei 2009

Hersenschimmen


Vandaag het boek hersenschimmen gelezen. Een aantal voor mij in het oog springende citaten uit het boek.
  • "Een camera maakt geen onderscheid tussen belangrijk en onbelangrijk, voor of achtergrond en op zo'n toestel lijk ik op dit ongenblik zelf wel. ik registreer maar niets of niemand komt naderbij, springt naar voren. Niemand raakt me met een gebaar, een veraste gelaatsexpressie vanuit het verleden aan. Hoe dichter de foto het heden nadert des te ondoordringbaarder en raadselachtiger ze lijken te worden."
  • "Dat gevoel even bij volle bewustzijn afwezig te zijn, zoek te raken of te verdwalen. Opgeroepen door zomaar iets."
  • "Het komt door de sneeuw. Die monotonie. Als alles wit is om je heen dan vallen de verschillen weg."
  • "Kun je zo diep in je gedachten raken dat je er gevoelloos van wordt?"
  • "Geen duur, alleen maar toestand. Er zit nergens verhaal meer in hier. Woorden dat is wat energie geeft. Is energie zelf. Een mens hoort van woorden te zijn. Toevoer van woorden moet er komen dat is wat de situatie redden kan."
  • "Even is het zo stil in huis als in een duikersklok. Of welt die stilte uit mezelf omhoog?"
  • "Kijken zonder te zien. Kijken zonder herkenning. Een mens kan een tijd lang kijken zonder te zien. Om iets te zien moet je eerst iets kunnen herkennen. Zonder herinnering kun je alleen maar kijken. Dan glijd de wereld spoorloos door je heen."
  • "Een mens die zo leeg is. Ze begrijpen niets van wat ik zeg. Op het idee van een tolk komen ze niet. Ik ben van mijn taal nog de enige overlevende."
  • "Mooi is dat spreken van mens tot mens zo na elkaar. Net kralen aan een ketting."
  • "Van binnen bezet. steeds meer gecensureerd. Er komt zowat niets meer door."
  • "Soms gaan de gedachten zo razend snel dat ik ze bijna niet meer kan denken. Ze speolen door me heen en dan moet ik huilen. En dan opeens staat alles weer stil. Verstard als op een toverlantaarnplaatje. Er lijkt niets ooit meer van zijn plaats te kunnen komen."

Film still Iris
Mijn eigen hersenschimmen, onstaan tijdens mijn onderzoek.
  • Stilstaan bij wat zichtbaar is
  • Ik voel alsof ik het donker tegemoet ga.
  • Waar ben ik hier.
  • De kunst elkaar te bereiken.
  • Een portret in het krijt
  • Verborgen verleden.
  • Ik zie wat ik zie. Wat ik zie, zie ik. Wat je ziet is wat er is.
  • Geen tijd.
  • Als het hout teder wordt.
  • In de wachtkamer van de dood.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten