Ik me bewust geworden dat ik door mijn ruime
ideeën meerdere verhalen wil vertellen. Ik wil me te veel vastklampen aan al mijn
ideeën en ben hierdoor het belang uit het oog verloren. Archief materiaal is in mijn geval een mooi startpunt en helpt op weg naar een verhaallijn echter is het niet noodzakelijk in het eindresultaat archief materiaal te gebruiken. Deze informatie geeft een andere kijk waardoor ik heb besloten de identiteit in het nu te beantwoorden. Hoe is het om met
Alzheimer de wereld te aanschouwen? Om deze vraag te beantwoorden wil ik deze week veel films bekijken en het boek hersenschimmen lezen. Daarnaast ga ik verder met
Johannah bezoeken. Omdat ze als het ware opgesloten zit in haar eigen wereld heb ik besloten mij als het ware ook op te sluiten. Ik wil mezelf opsluiten in het huis waar ze lange tijd woonde en wat na haar vertrek onveranderd is gebleven, op de lege plek na.
Ik neem hierbij onderstaand archiefbeeld mee. Links zien we een hersenhelft wat tracht juist te werken. Rechts zien we een hersenhelft waarbij spraken is van
Alzheimer. De hersenen verschrompelen.
Waarnemingen worden anders, de focus verplaatst zich. Ik ga proberen de werking van de rechter helft in beeld te brengen. Ik zou dit associatief kunnen doen en in combinatie met de linkerkant maar ik kies ervoor voort te boduren op eerder deze week gemaakte foto' s.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten